Maandag 17 juli - Gevallen voor een Bond-girl

Vollore-Montagne - Bonneval

afstand : 77.3km, gem. snelheid: 17.0km/u, stijgen: 951m, dalen: 973m
afstand afgelegd: 1127.3km, afstand tot Barcelona: +/-730km

de rit van vandaag

Waauw !

In de voormiddag rijden we door de wouden van het Centraal Massief en het is gewoonweg prachtig onderweg. Dit is het mooiste stuk van onze fietsvakantie tot nu toe, vind ik. Frankrijk heeft geweldige bossen, het blijft maar duren.  Het parcours is heel zachtjes golvend, we zijn traag aan het afdalen van de kilometers die we gisteren zo krampachtig bijeen gesprokkeld hebben bij 't klimmen.

We genieten ...
Op onze route naar Ambert komen we onderweg een bar tegen die open is. We profiteren ervan om een koffietje te drinken op het terraske.

Om half 1 stoppen we in Ambert om er te gaan eten. Ik eet een lekkere entrecôte met frietjes en Koen neemt het dagmenu met kalkoen en als dessert een stuk aardbeientaart en koffie.
We zien hier ondertussen van alles passeren op de straat voor ons terraske ...

Vanavond logeren we in 'het hol van Pluto' : Bonneval. Internet zal er niet zijn en een brasserie of restaurant moeten we er ook niet verwachten. We kopen dus een baguette, kaas en chocolade om in onze chambres d'hôtes 'Aux quatre saisons' toch nog iets te kunnen eten. 
We rijden verder en de hitte maakt dat 't al bij al toch geen gemakkelijke namiddag wordt. Maar we zien dat we de Tour de France hoe langer hoe korter op de hielen zitten en we zijn daardoor extra gemotiveerd !

Gelukkig hoeven we niet al te veel te stijgen, enkel de laatste 10 kilometers zijn weer wat pittiger.
Rond 17u arriveren we op onze bestemming en dat is niets te vroeg, vinden wij.
Bij 't zoeken naar onze B&B is 't wat onduidelijk waar die zich juist bevindt : het is nog een stukje fel klimmen en ze ligt helemaal verscholen, achter een scherpe bocht met een trap die naar beneden gaat.

Vlak voor de trap staat een mevrouw die wat aan 't tuinieren is op haar terras. Ik kom er eerst aan en zie dat beneden aan die trappen onze chambres d'hôtes gelegen is. Koen komt achter mij en wil ook de scherpe bocht pakken, maar duikt gewoon, met fiets en alle bagage, de bloembakken van die mevrouw in !

Wat een arrivée : de mevrouw van 'Aux quatre saisons, Gisèle, ' komt onmiddellijk toegelopen, de buurvrouw stopt met haar bezigheden en is direct druk doende om Koen uit haar planten te halen, ik ben bang dat hij zich écht pijn gedaan heeft.
Koen staat - tot mijn grote opluchting - recht en 't blijkt allemaal zonder grote gevolgen te zijn : enkel de elleboog een beetje gekneusd en de knie en bil geschaafd. Dat had veel erger kunnen aflopen ...
Gastvrouw Gisèle is heel lief : ze haalt onmiddellijk een zalf en ontsmettingsgerief om Koen te verzorgen.
Terwijl ze zijn elleboog verzorgt, vertelt ze dat de buurvrouw, in wiens plantenbakken hij getuimeld is, de actrice Catherine Schell *is. Ze was een Bond-girl in de film 'On her Majesty's Secret Service'.
Wat een ongelofelijk toeval, toch ?!

Ik ga nadien de plaats van het gebeuren nog eens bekijken ...

's Avonds komen Gisèle en haar man ons nog ophalen met de auto om naar 'La Chaise Dieu' te gaan, zo lief van hen !

We wandelen er rond, 't is een leuk stadje en gaan er nog een slaatje eten.

Eind goed, al goed !

* Catherine Schell